ความขัดแย้งระหว่างนักเรียนหรือเยาวชน มักมีสาเหตุดังต่อไปนี้
๑ การดูสื่อทางลบที่ยั่วยุให้เกิดปัญหาความขัดแย้งและใช้ความรุนแรงในชุมชน
มาจากสื่อหลายทาง เช่น โทรทัศน์ ภาพยนตร์ คลิปวีดีโอ
สื่อเหล่านี้ก่อให้เกิดความนิยมที่ผิดๆในเรื่องปัญหาความขัดแย้งและการใช้ความรุนแรง
เช่น มีภาพหรือเรื่องราวเกี่ยวกับการทะเลาะวิวาท การถกเถียงกันอย่างรุนแรง
การทำร้ายผู้อื่น การตบตีกัน เมื่อซึมซับสื่อนั้นอยู่เสมอจะคล้อยตามสื่อ
และเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา
๒ การอยู่ในสถานที่ที่เสี่ยงต่อการเกิดการทะเลาะวิวาท เช่น บนรถเมล์
ห้างสรรพสินค้า ซึ่งวัยรุ่นมักชอบมารวมกลุ่มกัน ซึ่งมีโอกาสจะพบกับคู่กรณีได้ หรืออาจเกิดความรู้สึกไม่ชอบหรือไม่พอใจในสีหน้าท่าทางที่แสดงต่อกันได้
นอกจากนี้ในบริเวณที่มีการแสดงคอนเสิร์ต
โดยเฉพาะคอนเสิร์ตที่เล่นเพลงจังหวะทำนองหนักๆ เพลงที่ปลุกเร้าอารมณ์ฮึกเหิม
เพลงที่มีจังหวะเต้น อาจทำให้เกิดการกระทบกระทั่ง หรือพูดจารุนแรงต่อกัน จนเกิดการชกต่อยหรือทะเลาะวิวาทกันได้
๓ การซึมซับแบบอย่างที่ไม่ดี ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา เช่น
สมาชิกในครอบครัวที่ทะเลาะวิวาททำร้ายร่างกายกันเป็นประจำ
รุ่นพี่ที่มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับคู่กรณีต่างสถาบันการศึกษา
๔ การสนับสนุนทางสังคม เช่น การอบรมสั่งสอนจากครอบครัวให้ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา
การถูกชักชวนหรือยั่วยุจากรุ่นพี่ให้เกิดความขัดแย้ง
๕ การดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์หรือเสพสารเสพติด ทำให้ขาดสติ
ขาดความยั้งคิด นำไปสู่การขัดแย้งและทะเลาะวิวาท
๖ การมีความผิดปกติทางจิตใจ เป็นคนก้าวร้าว ชอบการกระทำที่รุนแรง
ชอบหาเรื่องผู้อื่นเพื่อแสดงว่าตนเองมีอำนาจและทุกคนต้องเคารพยำเกรง
๗ มีความสามารถในการควบคุมตนเองต่ำ
เมื่อโมโหหรือมีการกระทบกระทั่งกันจึงนำไปสู่ความขัดแย้งที่รุนแรง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น